اثر اسید سالیسیلیک بر شاخص های جوانه زنی و تغییرات بیوشیمیایی بذر ریحان (ocimum basilicu) تحت شرایط تنش شوری

تکنیک پیش تیمار بذر به عنوان عامل بهبود دهنده جوانه زنی و استقرار تحت تنش های محیطی معرفی شده است. یکی از تأثیرات شوری در خاک، کاهش در رشد و نمو گیاهچه های سبز شده و تغییر در مراحل نموی گیاه در مزرعه می باشد. به منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر با اسید سالیسیلیک بر شاخص های جوانه زنی و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پرواکسیداز و تغییرات میزان پروتئین بذر ریحان سبز تحت شرایط تنش شوری این آزمایش انجام شد. تیمارها شامل پنج سطح تنش شوری (0، 2/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0- و 1- مگاپاسکال) و چهار سطح پرایم (غلطت های 0، 50، 100 و 150 پی پی ام اسید سالیسیلیک) با سه تکرار بودند. نتایج نشان داد که تنش شوری سبب کاهش در شاخص های جوانه زنی و تیمارهای پرایمینگ سبب افزایش شاخص های جوانه زنی شدند. تنش شوری سبب افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز و آسکوربات پرواکسیداز شده و میزان پروتئین را کاهش داد. استفاده از تیمار پرایمینگ سبب افزایش در پروتئین و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پرواکسیداز شد. بهترین تیمار بذر، اسید سالیسیلیک با غلطت 100 پی پی ام بود. به طور کلی می­توان نتیجه گرفت که پیش­تیمار بذرهای ریحان با اسید سالیسیلیک باعث بهبود مؤلفه­های جوانه­زنی ریحان سبز در شرایط تنش شوری شد و تحمل گیاه ریحان سبز را در مقابل تنش شوری با افزایش در پروتئین و فعالیت آنزیم کاتالاز و آسکوربات پرواکسیداز در مرحله جوانه­زنی افزایش داد.